s.

ԽԱՉԱՎԵՐԱՑ որ եւ ԽԱՉՎԵՐԱՑ. ὔψωσις exaltatio եւ այլն. Տօն վերացման խաչի յամենայն ազգս քրիստոնէից ի սեպտ. ՟Ժ՟Դ. որ պէսպէս խոհրդածի, այլ առաւել ի յիշատակ տեսանելոյ մեծին կոստանդիանոսի զնշան խաչի յօդս. որով եղեւ յաղթութիւն, եւ դարձ ի հաւատս.

Ի տօնէ խաչավերացին մինչեւ ցօր յայտնութեան. (Ասող. ՟Գ. 42։)

Յաւուր տօնի խաչավերացին. (Շ. բարձր.։ ՃՃ.։ Ճշ.։ Հ. սեպտ. ՟Ժ՟Դ.։)